Cocuklarla ev yasami ne kadar temiz?

Dun istanbul'dan Amerika'ya  ziyaretimize gelen arkadaslarimi yolcu ettim. Uzakta yasamanin verdigi duygusalliktan olsa gerek , geride kalan ben oldugum icin ben her gidene uzulurum.

Gelen arkadaslarim ile evlenmeden once calistigim bankada ayni ortamdaydik. Is arkadasiydik ama cok yakindik. Hani ogle saatlerinde beraber yemege ciktiginiz bir grup vardir. O ogle yemekleri arasi, verdiginiz 1-2 dakikaliktan ibaret kahve molasi sohbetlerinde cok sey paylasirsiniz.

Biz hafta sonlarimizi da beraber gecirmeye cok gayret ederdik. Hele ki balikla dolu veya sufle ile devam eden yemeklerimiz vardi. Ne hatiralar...

Ben evlendim,coluk cocuga karistim, saclarimi arkadan daginik topuzla toplayip dogumdan kalan kilolarimla elimde bezle cocuk pesinde kosmaya basladim. Gelen  iki arkadasim kariyer devaminda..zayiflar.. saclarina banyo sonrasi fon cekebiliyorlar.. ben de oturup kucagimda cocukla onlari seyrediyordum.  Bunu neden yaziyorum?

Kendimi onlar gibiyken halimle ve sonraki yasamimi gozden gecirdim.
O zaman ne yapiyordum, simdi ne yapiyorum, o zamanki hayatta titizlik gosterdigimiz hususlar, ve evliligin insana kattigi baska sorumluluklar ve zamanla aslinda ustunde daha cok durulmasi gereken  hassas kavramlari gozlemlemis oldum biraz.

Zaman ve hayatinizda olusan gelismeler insana farkli bakis acisi getiriyor. oncelikleriniz degisiyor. tercihleriniz farklilasiyor. daha fedakar oluyorsunuz. ve bunlarin goz ardi edilmeden siz de daha da incelik bekler hale geliyorsunuz . gibi...

mesela benim is hayatim sonrasinda calismayan bir ev hanimi oldum. cocuklarim, bebegim var. Bir esim var. toplanmasi gereken bir evim ve yemek yapilmayi bekleyen sebzelerim var.  o yuzden onceliklerim gun icinde bunlar. Kendime bakmak gibi cok fazla bir gayretim yok su siralar. Sokaga cikarken ustume bir esofman gecirsem yeter.Bir de muhakkak cocuklarin ustu degisicek ve karinlari doyacak ki ben rahat sokaga cikabileyim. Onceligim once mutfak alisverisi. bir de evde muhakkak yemeyi yapip cikayim ki eve geri geldigimde cocuklari rahatca salayim eve.  Yani aciizzz seklinde aglamalar arasinda mutfaga dalmak cok zordur. 

Ama henuz bekarsalar,  bir de calisiyorsa arkadaslariniz  Cocuklu hayatin karmasasini, evin surekli olusan daginikligini ifade etmeye calisirsiniz. ya ben temizim, tertipliyim aslinda. valla oyleyim. ama bir yeri topluyorum, arkadan daha 10. dakikasini doldurmadan dagiliyor. Halilarim temiz. daha gecen hafta temizledim ama dun gece hemen cilek lekesi, cikolatali dondurma ve bir suru cereal artiklariyla doldu. Duvarlardaki renkler cok naturel bir el calismasidir. Bizim ufakligin marifeti.  Arabam bu sene alindi. Aslinda 1.el ama ici bir dolu yiyecek kirintisi dolu. Aslinda yedek torba koyarim copleri doldurayim diye. Ama yetisemiyorum...

hatta simdi oyuncak matkabin agzina da kasikla corba yediren oglumu goruyorum bilgisayarin yan cephesinden.

Inan yetisemiyorum. surekli ev bir daginik, ortuler kirleniyor, halimizin ustu ayri bir cumbus.. Yetisemiyorum. Yoksa aslinda ben camasir suyu kokusunu da cok seven, titiz bir hatundum. Yani demem odur ki su son yillarda ...  Benim adim HIDIR, elimden gelen BUDUR..