ifade Sanati

Aslinda konusabilmek de sanattir. Konusamadigimiz icin hep anlasilamamaktan yakiniriz.Oysa anlasilamamak sucu karsiya yuklemektir. Biraz kabahat bizim anlatamayisimizdan olmasin? Ben birseyleri dogru duzgun ifade edebilmenin aslinda tecrubeye dayali bir egitim surecinden gectigine inaniyorum. Bu da bir tecrubeli fikir. Kucukluk safhasindan etraf ile dialoglar baslar. Anne, aile, abla,kardes,arkadas, komsu, yabanci .  Birseyler demek isteriz.Yanlis soyleriz. Kalp kirariz. Kalbimiz kirilir. Sonra ah vah eder, keske bunu boyle deseydim, buna soyle cevap verseydim, ben bunu demek istememistimlerle devam ederiz.Iste beni anlamiyorsunuz'a siginma noktasi. Ben boyle demek istememistim de Kacis noktasi . Dedigim gibi buyudukce , yada oturup sonradan dusundukce olaylari, konusmalari, guzergahlari daha iyi belirlemeye basliyoruz. O yuzden bu beceriye sahip oldukca diyorum ya konusabilmek de bir sanattir. Bir seyi edebiyle soyleyebilme usturubu. Yapamiyorsak patavatsizlikla adlediliriz. ya da kabalikla. 

O yuzden yerli yerinde konusmayi bilmek gerekir.
Olumsuz hislerimizi de duzgun soylemesini de bilmek gerekir.
Hakliyken sapsiz kelimelerle haksiz yere dusme meselesi burda baslar.
Kelimelere parande attirmadan duz anlatmak gerekir.

Sanirim bakmak ile gormek arasinda fark oldugu gibi, konusmak ile soylemek arasinda da fark var..Tum mesele bu.

Bir de ahkam kesme sanati var. o da ayri bir uzmanlik gerektirir. ama hos durumlar yaratmaz.

Soguk Alginligi - evdeki tedavi usulleri

Hafif Soguk Alginligina karsi ilacsiz denedigimiz iyilesme yollari :

sizin de bildikleriniz varsa ekleyin.

- cig sarimsak yutmak
- bulundugunuz odada su buhari olusturmak
- sogan kaynatmak, suyunu icmek
- ihlamur+cubuk+tarcin+elma kabugu demlemek (kaynatmak demiyorum, demlemek)
- zencefil kabugu + tarcin + limon  kabugu kaynatmak
- tavuk suyuna corba
- ayaklarin altina viks surmek
- bir kasik bal + karabiber + bir iki damla limon yemek
- yada zencefil tozu ustune biraz bal yemek
- corek otu yagini biraz ilik suya damlatip icmek (oksurege karsi)
- ve benim cok faydasini gordugum siyah turp'u oy. icine  bal dok .  sabah kadar suzulsun.. o ozsuyu ic.

Coluk cocukluyum ve Eyvah hasta oldum!

Bugun Pazar. Ve ben halsizlikten kiriliyorum.

Her soguk alginliginda oldugu gibi, gunduz degil de aksam baslar hastaliklar.

Gece boyle bayilicak gibi olursunuz.

Cocugunuz hasta ise gece ateslenir.

Boyle bir zaman karisikligi vardir  soguk alginliginin.

Benim de dun aksam geldi. basladi. sabah da devam etti. hele bir de bugun pazar.

Muhtemelen siz de gecmis soguk alginliklarini akliniza getirdiginizde ayni seyler gececek aklinizda.

Bugun hastayim ama oyle dinleneyim , yatayim, bir kendime geleyim luksum yok. Zaten cocuklu hayata merhaba deyince hic de olmadi. Normal gunler dahil. Benim araliksiz devam eden iki saatlik uykum bie yoktur. Sarttir saat basi bir gozumu acmak. Neyse Anneyseniz baktiniz aksamdan basliyor kirginlik , bir dinginlik.. Hah iste plani yapmaya baslayin, sabah kalkar kalkmaz tavugu ocaga koy, suyu ciksin, bir tarcin cubuklu ihlamur kaynat, balin ustune biraz limon zencefil tozu.. Annen yaninda olsa sana yapacaklari bir onceden hallet. Kimsenin gelip sana bakmasi  gibi bir durumun soz konusu olamayacak gun boyunca. Gun boyunca da oyle bir uyu terle yat demeyecegine gore kimse. Sen hallet sabahtan  ahlaya puflaya. tavuk corbasi hazir. ihlamur kaynadi. bal , zencefil tezgahin ustunde. ben biraz  zorladim kendimi. ekmegimi de kendim yaptim bugun. cunku disarida yagmur var. kimse alamayacagina gore. ayiptir soylemesi guzel de yaparim firinda ekmegimi.  Amerika insana bunca uzaklikta  hamaratligi ogrenmek zorunda birakiyor.hepsi halloldu ama benim vucudum kirildi da kirildi.. cocuklar nasil olsa bana bir iyilik yapip ayni anda uyumayacaklar.

 Uyumadilar da.

Dinlenemedim de.

Her Hasta Anne gibi.

Ve her anne gibi ; bu soguk alginliklarin da tek temellim ; ' aman cocuklar hasta olmasin da'

Kalin Saglicakla

Blog Kavrami ile nasil tanistim?

Bugunlerde  sosyal medya kanallari uzerinde  bloglar ,blog yazanlar, bloglarda yazilanlar cok konusulur oldu. Ben burada sadece bloglarla nasil tanistim onu yazacagim kisaca.

ilk bebegime hamile kalmamin akabinde sevincimi, meraklarimi telefonda annemlerle, yanimda ise abla yuregiyle yakin gordugum   yengemle paylasiyordum. Ama elbette ilk hamileligin verdigi pek cok soru vardi da kafamda. Hic tecrubem olmadigi bir kenara ,  bebek dogduktan sonraki bebek bakimini biraz daha debelenerek ogrenecektim.  Geceleri oturup, o zamanin da bos zamanlarinin cokluguyla ;  internete sarildim. Bir de ne goreyim. Internet cosmus. Ben evleneyim, geleyim, duzenimi kurayim, mutfaga gireyim, yemek yapayim derken neler olmus neler. Kadin forum siteleri, internet dunyasi kadin kulupleri,annelik kulupleri,kisisel annelik bloglari vardi . Iste blog o gun hayatima girdi. Tabiki Misafir oyuncu olarak. Cogu anne / kadin forumlarda paylasmis tecrubelerini. Daha detay yazmak isteyen de kendi 'blogunda yazmis. Elbette elimde telefon anneme, Burda da yengemin etegine yapisarak su nedir, soyle mi oldu, bu normal mi diye dolasmanin yani sira herseyi birlestirerek akil da verdim benden daha yenilere, ogrendikce. ben bu bloglardan, forum sitelerinden hamileligimi ay ay takip ettim. ornek. www.webanne.com  .  Logusalik depresyonu yasadigimi ogrendim. Daha once denemis olanlarin yazdiklarindan anne sutunu arttiran kurleri uyguladim. Hatta bende forum sitelerinde  doguma gidicek annelere dogum tecrubelerimi paylastim. Okudukca okudum. Hala da pek cok kisisel blog sitesini takip ederim. 

Sonrasi...

Annelik bloglarini ilk okumaya basladigimda , belki de benim tesadufen bulduklarimda, ortak bir yon vardi. Cogu benim gibi Amerika'da yasayan yada bir donem yasamis annelerdi. Hatta  arka arkaya iki cocuk sahibi olmus annelerdi.Bir donem kariyerliydiler annelige gecis oncesi.  Eh  ben de oyle degil miydim? Artik cok birikimim de vardi. 

AnneNagme'nin de dile gelmesi bu sekilde oldu.

Arastirdiginizda her konuda  pek cok blog var. Cok seyi kesfettiren. Evden cikmaniza gerek yok. On arastirmalar , fikirler burdan ediniliyor.

Ha bu arada Blog okumak da cok keyiflidir.

Iyi Keyifler dilerim buradan...

not : hamilelik surecimi, dogum  tecrubelerimi, dogum tavsiyelerimi, kisaca bebekli yasama baslangiclarimi ve tesekkurlerimi ayri bir yazi altinda paylasacagim.

Hatirlatacak Seyler

Amerika'da yasadigim surede cok arkadasim oldu. Bazilari da cok ozeldi. Turkiye'ye geri donenler oldu yada baska eyaletlere tasinanlar. Her biri donecegini yada baska yere gidecegini soylediginde  hep kendi geride kalislarima uzulur olmusumdur. 
Buraya ayni zamanda geldigim ve  eski dostlarimdan elimde kalan Zeynep de simdi California'ya tasiniyor. Son gunleri. Ona bu aksam buradaki arkadaslarla bir veda programi duzenliyoruz. Tabi ona ortak veda hediyesi almak da bana dustu. Kimine pahali bir canta, degerli bir saat yada digital fotograf albumu almisizdir. Zeynep'e degisik ama benim cok icime sinen bir hediye almak nasip oldu.

Turkiye'de var mi bilmiyorum ama burada Things Remembered diye magaza var. Turkcesi Sizi Hatirlatacak Seyler  gibi bir anlama geliyor.  Oraya gidiyorsunuz , hediyenizi seciyorsunuz, uzerine de sizin icinizden gelen bir seyleri lazerle yaziyorlar.  

Ben ekteki cerceveyi ve bir aynaligi tercih ettim. Siparisimi almaya gittigimde de cok cok hos bir tercih olduguna bir kez daha kanaat getirdim.

Dilerim siz de begenirsiniz. Bir de goz atmaniz icin sitenin adresini veriyorum.

http://www.thingsremembered.com/

Yeni bebek kiskancligi nasil atlatilir?

Oglum tam 1 yasinda iken hamile kaldigimi fark ettim.  Oglum ile cok tutkulu giden bir iliskimiz vardi. Hamile kaldigimi ogrenince hemen aradaki yas farkini hesap etmeye basladim. Kizim dunyaya geldiginde Oglum 21 bucuk aylik olucakti. Yani henuz daha 2 yasini bile doldurmamis olucakti. Ve ben de ikinci bebegi kucagima almis olucaktim,oglum daha cok kucukken.  Hemen ilk yorumlar gelmeye basladi :
- Ayy Emir daha cok kucuk, O da hala bir bebek
- ikisine birden nasil bakacaksin
- Cok yorulucaksin , nasil bas edeceksin
- Ah ikisi de cok kucuk, eyvah eyvah
- Emir ' i memeden nasil keseceksin

Iste en son soylenen tam bir vurgundu. Emir'i memeden nasil kesecegim? Cunku ben ilk dogumumun akabinde o kadar cok emzirme konusuna odaklanmistim ki , sutum cogalsin diye her turlu sut arttirici aktiviteyi uygulamis ve cok kisa araliklarla emzirmistim. Bu sebeple oglum belki de devamli emzirmeyle hasir nesir oldugundan meme emmeye cok duskun olmustu. Yani hayatinin cok onemli bir aliskanligiydi. Ben 4.5 aylik hamileyken , oglum 17 aylikti. O sirada ailemin yanina istanbul'daydim. Ailemin de katkilariyla, kendimin isteksizligine ragmen memeden bir sekilde kopardik. ( aci biber salcasi sponsorlugunda) .
Cunku hamileydim ve emzirmeyi kesmeliydim. Turk mentalitesiyle bana herkes aman hemen kes, karninda bebegi zehirler diyordu. Amerika'daki doktorum ise 6 - 7  aylik olana kadar emzirebilirsin , senin rahat olman acisindan birakmalisin demisti. Bebege birsey olmadi. Ama Oglumun bir sure sonra surekli ishal oldugunu ve huysuzlastigini fark ettik. Hamileyken emzirmenin  sadece Emir'e dokundugunu anladim.  Neyse, bu surec bir yana hamileligim boyunca en buyuk endisemiz Emir, yeni gelen bebegi ne kadar kiskanicak, ne yapicak, ne yapacagiz, bebegi nasil koruyacagiz, oglumuza nasil yaklasacagiz, nasil dengeyi kuracagiz seklindeydi. Resmen 9 ay bu kaygiylaydik.
Bir de benim ailemden , bana yardim edebileceklerden cok uzakta Amerika'da yasamami eklerseniz vay halime!
Annemi ikna ettik, ablami da ekledik. Dogumun yaza gelmesinden faydalanarak yanimiza geldiler.
Doguma , ben valizimi alip sadece hastaneye esimin sekreteri ile gittim. Sanci surecimde yanimda o vardi. ya digerleri? Tabiki cumbur cemaat herkes Emir ile evdeydi. Onu oyalama, vakit gecirtme, yogun ilgi seklinde odak noktasiydi.  Dogum oldugunun ertesi gunu Annemler Emir i hastaneye getirdiler. ilk karsilasma ani nasildi ? Emir iceriye girerken ben cok heyecanliydim. Ama o benim hic yuzume bakmadi, beni gormenin mutlulugunu yasamadi. ilgilenmedi bile benimle. (bir arkadasimin basindan da aynisi gecmis ) . Sanirim bu bir tepkiydi bana.
Bebegi fark etti. Birden bir heyecan, bir saskinlik, bir atak.. Hoop bebegin bulundugu yere atlamaya calisti. Zor tuttuk.  Bu an bir kac gun sonra eve gelmemizle devam etti. Bizi (pardon sadece bebegi ) bir mutlulukla karsiladi. Bu evin icinde bir bebek gormenin , ya da yeni bir oyuncak ile karsilasmanin keyfiydi. Sonraki gunlerde hep bebege iyi davraniyor gibi gorunuyor ama muhakkak bir tane vuruyordu yuzune. Biz de surekli bebege yaklastirmamaya calistik. Tabi cogunlukla emzirdigim icin bebek benim kucagimda oluyor, ve bebegi uzaklastirmaya calistigimiz icin dogal olarak bebek kucagimda benimle uzaklasiyordu. Aslinda ona gore Anne uzaklasiyordu. Kucaginda bebek olduguna gore bebek ayiriyordu onu anneden. Surekli ayy bak baby, gel op baby dedigimiz icin once opuyor, sonra pat diye vuruyordu. Ne yapacagimizi sasirmistik.  Bebege biz uyurken gelip bir sey yapmasin diye bebekle uyudugum odanin kapisini kitlemeye baslamistim. Emir de teyzesiyle uyuyordu. Ama sabaha karsi aglayarak uyaniyor, kapima gelip yerde uzanip agliyordu. Kapiyi acip sariliyordum ama eger emzirdigim bir ana denk geliyorsa hemen acmam mumkun olmuyordu. Yada emzirme anlarinda da dogal olarak gelip bir sey yapmasin diye kapiyi kitliyordum , o zamanlarda da cok gelip  anne diye aglamistir.  Hep bebegi korumaya calismakla gecti ilk 3 ay. Alisamadi, kavrayamadi, huysuzlasti, cok uc sekilkde duygulari yasamaya basladi, cok hareketlendi, hep duygulari en fazla haliyle yasiyordu. Bunun bebekle ilgisi vardi tabiki.  En sonunda annemlere siz gidin ve ben duzenimi kurayim dedim. Cunku ben noktalari yakalamistim ;
- Anne- kardes- yeni bebek evde basbasa olmali
- Kardes ve bebegi birbirinden ayirmaya calismamali
-Kardes e dokunmasina izin vermeli (kontrollu olarak)
- Kardes ile bebek arasinda kiskanclik yok. Kiskanilan bebek degil,Anne!
-Anne ikisine kendini paylastirmali

Evet annemler gitti, biz evde basbasa kaldik. Bebege bolca dokunmasina sevmesine musade ettim.
Kilidi actim. Nasil mi? Emir'i, bebegimi ayni odaya aldim kendimle. Beraber ayni odada uyumaya basladik. Ve ne zaman ayni odada uyumaya basladiysak o hircinliklar, vurmalar, sinirli tavirlar bitti.
Anladim ki  ben ikisine kendimi paylastirdim. Ayni odada uyumakla! Benim icin ikinizde esitsiniz demenin en kolay yoluymus . Nasil fark edememisim...
Ve taaa ne zaman sonra bir yazida bunu okudum. yeni kardes kiskancligini  anne- cocuklarla ayni odada uyuyarak yenin yaziyordu.
ve yendim.
yendik!
Simdi mi? Oglum o kadar seviyor ki evden cikarken anne baby baby diyor. yani bebegi birakma onu da al bizimle demek istiyor.  surekli gelip opuyor. oyuncaklarini vermeye calisiyor. bebegimiz aglayinca annee agliyooo diyerek bana hemen haber veriyor. Yani oyle iyi anlasiyorlar ki bir gorseniz sasarsiniz. Biz alistik bebegimize..ya siz?

2 yas sendromu.. gec git hadi..

Merhaba.. bir suredir  yazamiyorum cunku tahminimce oglum 2bucuk yas sendromu yasiyor. Cocugu olan pek cok annemiz tahminimce bu evre hakkinda az cok bir seyler yasamis yada isitmistir. Ben kendimce aciklamaya calisayim tecrubelerin taze  yasanmisligi uzerimdeyken. Cocugunuz 2 yas doneminde artik ortalama 30 kelime biliyordur ve bir kac cumlelik kelime hazinesi barindirmaktadir ancak bu onun icin yeterli degildir henuz ifade ozgurlugu acisindan. iste bu yetersizlik , O'nun tarafinda bir sey anlatmaya cabalamasi lakin senin  anlayamaman yuzunden  O tarafta bir sinir krizi baslatir.  Cocugunuz size bir seyler demeye yada sizden bir seyler istemeye baslar. Bazen anlamazsiniz. O da bazen sizi anlamaz. Cocugunuz inatlasma baslar. Cocugunuz Bagirmaya baslar. Siz gerilmeye baslarsiniz.O baslar, Sen baslarsin. Bu sefer  sesler cok yukselir. O kizar. Bagirir, atar, vurur, dagitir seklinde devam eder. Bu epey bir zamana yayilir . Iste bu doneme 2 yas sendromu deniyor. Cogunluk erkek cocuklarda fazlaca gorulurmus.Bir oyuncak icin kendini yere atmalar,  oyuncagi almazsan markette buyuk aglama krizleri, yemek yememek icin direnmeler, dondurma krizleri, baska cocuklari itmeler, oyuncagini paylasmamalar, herseyi devirme, atma, vurma vs vs..  Benim de oglum 28 aylik  oldugu icin tahminim dogal olarak bu donem icindeyim. Hele ki bir de 7 aylik bir kizkardesi varken evde,  sanirim bunun icine biraz beni kiz kardesi ile paylasamamak da ekleniyor olabilir.  Onun acisindan da ona hak veriyorum. Cunku bir seyi anlatamamak, anlasilamamak yas kac olursa olsun her insan icin cok zor.Ah iste hayat simdi ilk oyununu ona oynuyor. Anlasilamamak... O belki anlatamiyorum diye dusunmuyor. Senin Onu neden anlamadiginla ilgileniyor.  Bu sureci ben de cok zor yasiyorum. Cunku 'ne var oglum? ne istiyorsun oglum? verdim ya oglum. ne diyorsun oglum? Annecim neeee ??? " seklinde bagirdigimi fark ediyorum. Bu donemi makul ve mantikli gecirmek gercekten onemli. Sabrimi mi deniyorsun denebilir bu doneme. Cunku bu donemdeki bagiris-cagiris , vurdu-kirdi donemi ne kadar onun ruhunda az hasarli gecerse tahminim 3 yasindan sonraki karaktere donus o kadar basarili olucak. Ben cok mu basariliyim. Hayir. Benim her gece uykumdan once o gun ona karsi nasil davrandigim ve bu yuzden vicdanimi sorguladigim gunun cetelesinde yanlislarimi cok buluyorum. Cocugumuza bolca daha cok sarilmaliyiz.Sadece uyurken degil. O ne kadar bagirirsa inatlasirsa o kadar bir anne olarak sakinligimizi korumaliyiz. ince bir ip ustunde yuruyun der gibiyim bu anlar icin. Biliyorum. Ama iste hayatimizin icinde Cocuklar var. Onlarin muhim bir gorevi var. Buyumekle mesguller ama Biz de Bir insan buyutuyoruz. ilk emzirmeye calistigimiz uykusuz gecelere alistiktan  sonra bu ikinci asama. 2 yas sendromu.  Bu donem gecislerini sakin atlatmak da fayda var. iste derin bir nefes aliyorum ve Sakinim, sakin, sakin...Emel daha sakin....